පසු ගිය ඉරිදා සිය 'දැක්ම' තීරු ලිපිය තුල නලින් ද සිල්වා මහතා මෙලෙස කියයි:
"බටහිර ඉතා ඉහලින් පිළිගත් ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වයේ මහා පඬුවකු වූ තෝමස්
කූන් බටහිර විද්‍යාවේ වර්ධනය සුසමාදර්ශ සමග බැඳී ඇති බව කීවේය. දන්ත වෛද්‍ය
මහාචාර්යවරයකුට අනුවනම් කූන් පශ්චාත් නූතනවාදියෙකි, සාපේක්ෂතාවාදියෙකි.
ඔහු ඒ එක් අයෙකුවත් නොවේ. විද්‍යාවේ දර්ශනය සුළුවෙන් වුවත් හැදෑරු සියල්ලෝම පාහේ ඒ
බව දනිති. එහෙත් මහාචාර්යවරයා ඒ බව නොදනියි. ඔහු කූන් ගේ පොත පත කියවා නොමැති බවත්, තවත් සුප්‍රසිද්ධ දන්ත වෛද්‍යවරයෙකු කරන ආකාරයටම කූන් ගැන කවුරුන් හෝ කී
දෙයක් මත පදනම් වී අනුන්ගේ මත ප්‍රකාශ කරන බවත් පැහැදිලිය."
මෙම තර්කය නලින් ද සිල්වා මහතාගේ අනුගාමිකයන් වෙත යොදා බැලුවොත් සිදුවන්නේ
කුමක්ද?
අප විසින් ක්වෙන්ටින් මෙයසු කියවන්න කියා යෝජනා කරන විට ඔවුන්ගෙන් ලැබෙන ප්‍රතිචාරය වන්නේ, මෙයසු යනු ග්‍රීක යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි චින්තනය තුල සිරවී සිටිනා, රේඛීය චින්තනයෙන් ගැලවිය නොහැකි, ඇරිස්ටෝටලියානු
තර්කණය තුල තර්ක ගොඩ නගන්නෙකු බවයි. නමුත් මේ කිසිවෙකුත් මෙයසු ගේ පොතක් අතින්වත්
අල්ලා නොමැති අතර ඒ වෙනුවට සිය ස්වාමියාගේ තර්ක අන්ධ භක්තියෙන් අනුකරණය කරයි. මෙයසු හැදෑරීමේදී පමණක් නොව මෙය
සමස්තයක් ලෙස,
ඔවුන්ගේ වචන වලින් කියන්නේනම්, "බටහිර" දර්ශනය
සම්බන්ධයෙන්ම ඔවුන් දක්වන ආකාල්පය සම්බන්ධයෙන් වලංගු වන්නකි. යුරෝපය කේන්ද්‍ර
කරගෙන ගොඩ නැගී ඇති සියලුම දැනුම් පද්ධතීන් ඉතා සරල මතික ලෙස ප්‍රතික්ෂේප කරන
ඔවුන් එම සම්ප්‍රදායේ සෞත්‍රික චින්තකයන් වන ඩෙකාට්, ස්පිනෝසා, කාන්ට්,
හේගල්, මාක්ස්, නීට්චේ, හෛඩැගර් වැනි අයගේ ගේ ප්‍රධාන කෘතීන් එකක්වත් හදාරන්නේ නොමැත.
එම චින්තකයන් ගැන කිසිවක්ම නොකියවමින්, ඔවුන් ඒ සියලු දාර්ශනිකයන් ‘රේඛීය තර්කණය’, ‘ග්‍රීක යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි චින්තනය’, ආදී අති සරල වචන ටිකකට ඌනණය කරයි. මේ පිළිබඳව ඔවුන්ට ඇති එකම සහතිකය
වන්නේ එය එසේ වන බවට ඔවුන්ගේ ස්වාමියා වන නලින් ද සිල්වා මහතා පවසා තිබීමයි. නමුත්
වසර ගණනක් පුරා නලින් ද සිල්වා මහතා ගේ ලිපි කියවන අපට හැඟී යන්නේ,
ඔහුද මෙම සෞත්‍රික දාර්ශනිකයන්ගේ මුල් කෘතීන් බැරෑරුම් ලෙස හදාරා නොමැති
බවයි. මේ අනුව නූතන දර්ශනය ලංකාව තුල ප්‍රතික්ෂේප වන්නේ පුදුමාකාර ආකාරයකටය. එය
කියවූ කිසිවෙක් නොමැත, නමුත් එය
සම්පූර්ණයෙන් තවත් එක් 'කතන්දරයක්'
පමණි, එම නිසා නූතන දර්ශනය සහ ඇම්ඩන් ගේ
කතන්දර අතර බරපතල වෙනසක් නොමැත.
මෙවැනි ඇදහිය නොහැකි බුද්ධිමය වට පිටාවක අපට සැබවින්ම අසන්නට ඇත්තේ එකම එක
ප්‍රශ්නයකි:
සැබෑ අනුකාරකයන් වන්නේ කවුද?
තෝමස් කුන් හෝ මෙයසු කියන දේවල් කියෙව්වාට අවුලක් නෑ. නමුත් ඒ දේවල් ඒ ආකාරයෙන්ම පිළිනොගෙන ඒවා දෙස විවේචනාත්මකව බැලිය යුතුයි. නැතිනම් එතන තියෙන්නේ අනුනරණයක්. නලින් ද සිල්වාගේ ඔය ඡේදය පමණක් උපුටා දක්වමින් ඔහු හෝ ඔහුගේ ලිපි කියවන අය තෝමස් කුන් අනුකරණය කරනවා යන්න නිවරදි නොවේ. තෝමස් කුන් චින්තනය හෝ ඒක සුසමාදර්ශයට සම්බන්ධ වෙන ආකාරයක් ගැන කතා කරලා නැහැනේ. ඔහු තෝමස් කුන් කියන සුසමාදර්ශ වෙනස (paradigm shift) කියන එක ඇතිවන්නේ කොහොමද කියලා අහනවා. තෝමස් කුන් ඒකට උත්තර දීලා නෑනේ. ඒ ප්‍රශ්නය අහළාත් නෑ. හුදෙක් සුසමාදර්ශ වෙනසක් ඇති වන පමණක් කියනවා. ඒකට උත්තරය ලෙස ඔහු ඉදිරිපත් කරන්නේ සුසමාදර්ශ කියන එකත් චින්තනයක් ඇතුළේ වන වෙනසක් බවයි. ඒ වෙනස වෙන්නේ යම් සුසමාදර්ශයක් යම් චින්තනයක් තුළ ඊට වඩා වර්ධනය වීමට බැරි වූ විටයි. අනිත් අතට සුසමාදර්ශ වෙනසක් උනා කියලා චින්තනයේ වෙනසක් වෙන්නේ නැහැ. සුසමාදර්ශ වෙනස වන්නේත් චින්තනයක් ඇතුළේයි. මෙතනදි වෙලා තියෙන්නේ තෝමස් කුන් ඉදිරිපත් කළ දැනුම පිළිබද ප්‍රවාදය නිර්මාණාත්මක සාපේක්ෂතාවට අවශෝෂණය කිරීමයි. මේ පිළිබද වැඩිපුර විස්තර ඉහත දේශන පිටුවේ "සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය මත පදනම්ව විද්‍යාවක් බිහි කළ හැකිද?" දේශනයේ සහ අපේ ප්‍රවාද පොත් පෙලේ ඇතුළත් වෙනවා.
ReplyDelete
Deleteදර්ශන, ඔබට අප ඉදිරිපත් කල තර්කය වැටහී නැහැ. නලින් ද සිල්වා මහතා විසින් කූන් අනුකරණය කරනවාද/නොකරනවාද කියා අපි මෙතැනදී කියන්න උත්සාහ කරලා නැහැ. මෙතනදී අපට අවධානය යොමු කරන්න අවශ්‍ය උනේ නලින් ද සිල්වා මහතා අමරතුංග මහතාට කරන විවේචනයේ ස්වභාවය පිළිබඳවයි. එහිදී සිල්වා මහතා චෝදනා කරන්නේ අමරතුංග මහතා කූන් ව කියවන්නේ නැතිව, වෙනත් අය කූන් ගැන කියූ දේවල් මත පදනම්ව කූන් යනු පශ්චාත් නූතනවාදියෙකි යනුවෙන් කීම වැරදි බවයි (මෙම විවේචනයට අප සම්පූර්ණයෙන් එකඟයි). වෙනත් විදියකට සිල්වා මහතා කියන්නේ කූන් (හෝ වෙනත් චින්තකයෙකු) කියවන්නේ නැතිව ඔවුන් විවිධ ආකාරයෙන් ලේබල් කිරීම ('පශ්චාත් නූතනවාදී') අමරතුංග මහතාගේ බුද්ධිමය දිළිඳු බවට නිදර්ශනයක් බවයි. දැන්, අප කියන්නේ මෙම චෝදනාව නලින් ද සිල්වා මහතාටත්, එයටත් වඩා ප්‍රභල ලෙස ඔහුගේ අනුගාමිකයන්ටත් අදාළ බවයි. ඔවුන් සියලු දෙනා කරන්නේ දර්ශනයේ ඉතිහාසයේ මහා දාර්ශනිකයන් කිසිවෙකු කියවන්නේ නැතිව, වෙනත් අය (නලින් ද සිල්වා මහතා වැනි) කියන දේවල් මත පදනම් වී එම දාර්ශනිකයන්ට ලේබල් ඇලවීම ('ග්‍රීක, යුදෙව්, ක්‍රිස්තියානි චින්තනය තුල ඉන්නා අය') පමණක් බවයි. ඒ වෙනුවට ඔවුන්ද මහන්සි වී නූතන දර්ශනය ඉගෙන ගන්නේනම්, මෙම ලේබල් වල තිබෙන සීමාකාරී බව අවබෝධ වනු ඇත (හරියට ඔබ කූන් කියෙව්වොත් ඔහු පශ්චාත් නූතනවාදියෙක් නොවන බව වටහා ගන්නවා වගේම). ඒ වෙනුවට ඔවුන් කරන්නේ එම දාර්ශනිකයන් ගැන නලින් ද සිල්වා මහතා කියනා දේවල් විචාරයකින් තොරව බාර ගැනීමයි. දැන් අනුකාරකයන් වන්නේ කවුද?
අනිකුත් දාර්ශනිකයන් කියපු දේවල් හදාරන්නේ නැතිව නලින් ද සිල්වා මහතා කියපු නිසාම පිළිගන්නවා යන්න ඔබ කරන උපකල්පනයක්නේ. එවැන්නකට උදාහරණයක් පෙන්වන්න. පුද්ගලිකව මා ගැන කියනවා නම් මම නම් බොහොම කැමැත්තෙන් එවැනි දේවල් ඉගෙන ගන්නවා. මේ දවස්වලත් බටහිර විශ්ව විද්‍යාලයක ඥාණ විභාගය සම්බන්ධව හදාරනවා. අනෙක් අතට ඕනෑම කෙනෙක් යම් දාර්ශනිකයෙක් ගැන මුලින්ම දැන ගන්නේ ඔහු ගැන වෙනත් කෙනෙක් කියපු දෙයක් අහලා තමයි. බොහෝ දාර්ශනිකයන් මුලින්ම ඉදිරිපත් කළ මත වලට වඩා ගොඩක් වෙනස් මත තමයි ඔවුන්ගේ නමින් පසුකාලීනව ඉදිරිපත් වන්නේ. ඊට හේතු වන්නේ අර මුලින්ම ඉදිරිපත් කළ මතවාද වල අඩුපාඩු ආදිය පසුකාලීනව නිවරදි කිරීමට අන් අය උත්සාහ කිරීමයි. ඒ අනුව පසුකාලීන මතවාද බොහෝ විට මුල් මතවාදයට සාපේක්ෂව වඩා සම්පූර්ණයි (උදා ඩාවින්වාදයේ අඩුපාඩු වසන්ඩ නව ඩාවින්වාදය ඉදිරිපත් කිරීම ). මෙතන නලින් ද සිල්වා මහතාගේ මූලික විරෝධය තිබෙන්නේ කුන් පශ්චාත් නූතනවාදියකු ලෙස හැදින්වීම ගැනයි මට පේන්නේ. එය එසේ නොවන බව තේරුම් ගැනීමට කුන්ගේ මුල් කෘති අධ්‍යයනය කිරීම අත්‍යවශ්‍ය යැයි මා හිතන්නේ නැහැ. හුදෙක් ඔහුගේ පිළිබදව පසුකාලීනව ලියවුන විචාර කියවීමෙන් වුවද ඒ ගැන සෑහෙන අවබෝධයක් ලබා ගත හැකියි. නිව්ටන් ලිව්වේ ලතින් භාෂාවෙන්. නිව්ටන් නියම ගැන කතා කරන අය ලතින් භාෂාව දන්නේ නෑනේ. පසුකාලීන පරිවර්තන වලින් ගත්ත දැනුම තමයි එතැනදී භාවිත වෙන්නේ. එවැනි පරිවර්තනවලදී අනිවර්යයෙන්ම සංකල්පවල සුළු හෝ වෙනසක් වෙනවා. පසු කාලීන කෘති පරිශීලනය කරද්දී සැලකිලිමත් විය යුත්තේ එක් ගුරු කුලයකට පමණක් සීමා නොවී එය කිරීමටයි.
ReplyDeleteහැබැයි ඕකේ මෙහෙම පැත්තකුත් තියෙනවා. දැන් ඔබලා මෙයිසු ගැන කියනකොට මම කිව්වානේ මෙයිසු කියන්නේ මොකක්ද කියලා සංක්ෂිප්තව කියන්ඩ කියලා. එතකොට ඔබ කළේ කොහේදෝ තියෙන ලින්ක් ටිකක් මට එවන එක. මට අවශ්‍ය මෙයිසු කියන්නේ මොකක්ද කියලා ඔබ තේරුම් අරන් ඉන්න දේ (ඒක මෙයිසු අදහස් කරපු දෙයම වෙන්ඩ ඕනේ කියලා නියමයකුත් නැහැ) මොකක්ද කියලා දැන ගන්ඩයි. නමුත් මොකක්ද හරි මතවාදයක් තේරුම් ගත්තා නම් එකෙන් කියවෙන්නේ මොකක්ද කියලා තමන්ට තේරෙන හැටියට හරි ඉදිරිපත් කරන්ඩ හැකියාවක් තියෙන්ඩ ඕනේ. ඒගැන තමන්ගේම වූ අර්ථකථනයක් තියෙන්ඩ ඕනේ. එතකොට තමයි වෙන මිනිහෙකුට හරි ඒ ගැන තවදුරටත් හදාරන්ඩ හිතෙන්නේ. නැතිනම් ඔහේ මොකක් හරි ඉංගිරිසි ලිපියක් (ඒකත් බොහෝ විට මුල් කෘතිය නොව විචාරයක් වීමට ඉඩ වැඩියි) ඉදිරිපත් කිරීම නම් අන්ධානුකරණයක් තමයි.
ReplyDeleteඅනෙක් අතට නලින් ද සිල්වා මහතා නිර්මාණය කළ 'යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය' හෝ වෙනත් වචනයක් භාවිත කළ පමණින් අනුකරකයෙක් යැයි තීරණය කිරීම සාධාරණ නොවේ. ඕනෑම මතවාදයක් පිළිගත් කෙනෙක් ඊට පදනම් වන වාග් මාලාව භාවිතා කරන්නේ නැද්ද (උදා. නිර්ධන පන්තිය, පශ්චාත් නූතන තත්වය). ඒක තීරණය වන්නේ ඒ පුද්ගලයා නිවරදියයි සිතන මතවාදයත් එක්කයි. වඩා වැදගත් වෙන්නේ ඒක අහවල් පුද්ගලයා කියපු නිසාම පිළි නොගෙන, තමා තේරුම් ගෙන සහ තමාට වඩා නිවරදියි කියලා සිතන නිසා භාවිත කරන එකයි. ඒ වගේම එයින් තමාට ගෝචර වන යම් යම් දේ පැහැදිලි කරන්ඩ පුළුවන්ද කියන එකයි. මෙතන අනුකාරයකයා කියන වචනය නලින් ද සිල්වා මහතා යොදා ගන්නේ පුද්ගල අර්ථයකට වඩා සංස්කෘතික අර්ථයකිනුයි මට තේරෙන හැටියට. ඔහු අදහස් කරන්නේ වෙනත් සංස්කෘතියකට සාපේක්ෂව නිපදවු සංකල්පයක් ඒ ආකාරයෙන්ම පිළිගැනීමයි. ඒක සරලව ගත්තොත් බැරි බැරි ගාතේ බෝල්රූම් ඩාන්ස් කරනවා වගේ වැඩක්. එතනදී අනුකරණය කරන්නේ පුද්ගලයෙක් නෙමෙයිනේ. යම් සංස්කෘතියක්. ඒ උදාහරණයම දැනුමට ආදේශ කරනකොට වෙන අනුකරණය ගැනයි මෙතනදී කතා කෙරෙන්නේ.
ReplyDelete