බදියු, හේගල් සහ ජාතික චින්තනය

“ඔබලා වැනි කණ්ඩායම් හැමදාම කරන්නේ බටහිර සුදු පිරිමියක් ගැන කතා කරන එක විතරයි නේද? ඩෙරීඩා, ලකාන්, ෆූකෝ ගැන ඉස්සර කතා කරනවා. දැන් දීප්තිලා කියනවා හේගල් තමයි දාර්ශනිකයා, ඔබලා කියනවා බදියු තමයි දාර්ශනිකයා කියල. හැමදාම අනුන්ගේ දේවල් අනුකරණය කරන්නේ නැතුව තමන්ගේ දැනුමක් නිර්මාණය කරන්න හිතන්නේ නැද්ද? අපේ රටේ දේශපාලනය ගැන ඉගෙන ගන්න පුළුවන් වෙන්නේ අපේ ප්‍රශ්න වලට උත්තර දෙන්න ගොඩ නගපු දැනුමකින් මිසක් බදියු හෝ හේගල් විසින් ගොඩනගපු දැනුමකින් නොවෙයි.”

ඉහත සටහන අප වෙත ලැබුණු කොමෙන්ටුවකි. තරමක් පැටලිලි සහගත් උවද මෙමගින් අසා ඇති ප්‍රශ්න නිරවුල් කල ගත යුතු බව අපගේ හැඟීමයි. 

1. අපි බදියු ගැන කතා කරන්න උත්සහ කිරීම කලකට ඉහතදී අපි ඩෙරීඩා, ලැකෝන්, ෆූකෝ ගැන කතා කිරීම නැතිනම් 'ශ්‍රී ලංකා පෙරටුගාමී පක්ෂය' වර්තමානයේදී හේගල් ගැන කතා කිරීම හා සමානයිද?

කිසිසේත්ම නැහැ. කලකට ඉහතදී අපි ඩෙරීඩා, ලැකෝන්, ෆූකෝ ගැන කතා කලේත්, 'ශ්‍රී ලංකා පෙරටුගාමී පක්ෂය' අද හේගල් ගැන කතා කරන්නෙත්, දේශපාලනය කිරීමට, දේශපාලනය ගැන අවබෝධ කර ගැනීමට, මෙම දාර්ශනිකයන් ලියා ඇති දේ කියවිය යුතුයි කියන අදහසින්. අපි මෙම අදහසට අද වෙනකොට සම්පූර්ණයෙන් විරුද්ධයි. ඒ වෙනුවට අපි පිලි ගන්නවා කුමුදු කුසුම් කුමාර මිතුරාගේ සටන් පාඨය: 'දේශපාලනය කිරීමට න්‍යාය කඳුලක්වත් අවශ්‍ය නොවේ'.

අපි බදියු ගැන ඉගෙන ගමු කියල කියන්නේ මෙයට සහමුලින්ම වෙනස් තැනක ඉඳල. මේ ගැන තරමක දීර්ඝ කරුණු පැහැදිලි කිරීමක් අපි නුදුරු අනාගතයේදී කරනවා. දැනට, ඉතාම කෙටියෙන් කියනවානං, අපි විශ්වාස කරනවා මේ වෙලාවේ අපිට වැඩ කරන්න පුළුවන් වෙන්නේ මෙහෙමයි කියලා. අපි තීරණය කරනවා පුද්ගලික දේපල සම්බන්ධතා වලට එරෙහිව පොදු-වූ-දෙය (the Common) නියෝජනය කරනා දේ අතරින් අප අරගල කරන්නේ කුමක් වෙනුවෙන්ද කියලා (ඒක අධ්‍යාපනයද, සෞඛ්‍ය ද , ජලයද, බීජ වර්ගද කියා) තීරණය කර, එය ස්ථාපිත කිරීම සඳහා කල හැකි සෑම දෙයක්ම, රාජ්‍යයෙන් දුරස්ව සිදු කිරීම. මේ අතරින් අපි කාලයක් තිස්සේ සමීපව ඉන්නේ අධ්‍යාපනය, පොදු වටිනාකමක් ලෙස රැක ගැනීම සඳහා වන අරගලයටයි. මේ අරගලයේ ප්‍රතිමානයන් දෙකක් තිබෙනවා. එකක් තමයි, අධ්‍යාපනය පුද්ගලික දේපල තර්කනයට යටත් කිරීමේ රාජ්‍යය මෙහෙයුමට එරෙහිව ජනයා සංවිධානය කිරීම. අනිත් එක, අධ්‍යාපනය එහි නියම විමුක්තිකාමී විභවය වෙත ඔසවා තැබීම.

මෙන්න මේ දෙවැනි කාරණය සඳහා ලංකාවේ අව්‍යාජ දාර්ශනික ව්‍යාපාරයක් ඇති විය යුතුයි  කියල අපි කියනවා. අපිට බදියු වැදගත් වෙන තැන තමයි මේක. දර්ශනයේ ඉතිහාසයේ සෞත්‍රික (canonical) දාර්ශනිකයෙක් ඇසුරින් - නිදර්ශනයක් ලෙස හේගල් වැනි - මෙය කරනවාට වඩා සමකාලීන දාර්ශනිකයෙක් වන බදියු මේ සඳහා වඩාත් මෙයට වඩාත් ගැලපෙනවා (ඇයි මෙහෙම වෙන්නේ කියලා අපි ඉදිරියේදී පැහැදිලි කරනවා). එම නිසා අපිට බදියු අවශ්‍ය වෙන්නේ අපේ 'සමස්ත දේශපාලනය ගැන ඉගෙන ගන්න නෙමෙයි', අපේ සමස්ත දේශපාලනයේ 'ක්‍රියාකාරී කොටසක්' විදියට. 

අපි මේ කියපු මුළු කාරණය අපේ දේශපාලන ඉතිහාසයේ ජනප්‍රිය උපමාවක් ඇසුරින් සංක්ෂිප්ත කරනවානං මෙහෙම කියන්න පුළුවන් : ඔබ දන්නවා අපි 90 දශකයේදී ඩෙරීඩාව "විශ්ව විද්‍යාලයෙන්  මහ පාරට" ගෙනාව. අපි දැන් උත්සාහ කරන්නේ බදියුව "මහ පාරෙන් විශ්ව විද්‍යාලයට" රැගෙන යන්න.          

2. අපි කරන්නේ බටහිර බිහිවෙන දැනුමකින් අපේ ප්‍රශ්න වලට පිළිතුරු හොයන එකද?

අඩුම තරමින් බදියු සම්බන්ධයෙන් මේ ප්‍රශ්නය අදාළ නොවන බව ඔබට වැටහෙන්න ඕන. ඉහතින් දක්වා ඇති පරිදි අපි බදියු කියවන ලෙස යෝජනා කරන්නේ අපේ රටේ සමාජ-දේශපාලනික ප්‍රශ්න වලට පිළිතුරු යෝජනා කරන්නට නොව දර්ශනය ගැඹුරින් හදාරන සම්ප්‍රදායක් ආරම්භ කිරීම සඳහාය. ඒ සඳහා වඩාත්ම සුදුසු දාර්ශනිකයා වන්නේ බදියු ය යන්න අපගේ මූලික යෝජනාවයි. මෙහිදී ඔහු උපන්නේ භූගෝලීය ලෙස බටහිරද පෙරදිගද යන්න අපට තීරණාත්මක නොවේ. 

'දැනුම සෑම විටම සම්ප්‍රදායකට, සංස්කෘතියකට සහ චින්තනයකට සාපේක්ෂ වේ' කියන නලින් ද සිල්වා ගේ තිසීසය අප පිලි ගන්නේ නැත. අපගේ අදහස ට අනුව දර්ශනය යන්න සෑමවිටම ඉලක්ක කරන්නේ විශ්වීයත්වය (universality) යන අදහසයි. නිදර්ශනයක් ලෙස 'දැනුම සෑම විටම සම්ප්‍රදායකට, සංස්කෘතියකට සහ චින්තනයකට සාපේක්ෂ වේ' යනුවෙන් කෙනෙක් කියත්දී එම ප්‍රකාශය 'දැනුමක්' ලෙස ගත් විට අප තේරුම් ගත යුත්තේ විශ්වීයව වලංගු වන්නක් ලෙසද නැතිනම් කිසියම් සංස්කෘතියකට සාපේක්ෂ වූ දැනුමක් ලෙසද? පිළිතුර වන්නේ පළමුවැන්න නම් එමගින් ආරම්භක තිසීසය - එනම් දැනුම සෑම විටම සාපේක්ෂ බව - ප්‍රතික්ෂේප වෙයි. පිළිතුර වන්නේ දෙවැන්න නම් ඉහත 'සෑම විටම' යන්නෙහි අර්ථය බිඳ වැටෙයි.  මෙමගින් පැහැදිලි වන්නේ දර්ශනය තුල විශ්වීයත්වය යන අදහස මග හැරිය නොහැකි බවයි .එම නිසා පශ්චාත් නිව්ටෝනියානු විද්‍යාව හා පශ්චාත් කාටිසියානු දර්ශනය යුරෝපයේ ඇරඹීම සහ යුරෝපීය අධිරාජ්‍යවාදය හරහා යුරෝපීය දේශපාලන, ආර්ථික, සංස්කෘතික ආධිපත්‍යයක් ලොව පුරා ස්ථාපිත වීම අතර අනිවාර්යය හේතුපල සම්බන්ධයක් දකිනා ජනප්‍රිය, සරල අර්ථකතන අප පිලි ගන්නේ නැත.